تعریف کارکردی سیستم
دوشنبه, ۲۷ آذر ۱۳۹۱، ۰۹:۱۴ ب.ظ
بر اساس یک تعریف کارکردی، سیستم مجموعه‌ای از اجزاء و روابط میان آن‌هاست که توسّط ویژگی‌هایی معیّن به هم وابسته می‌شوند و این اجزاء با محیطشان یک کل را تشکیل می‌دهند (Hall & Fagen, 1986). هر سیستم دارای عناصری شامل: ورودی، فرایند (فراگرد یا خانه‌پردازش)، خروجی می‌باشد.
- ورودی: همان نیروی محرکه‌ی سیستم است که نیاز عملیاتی آن را برطرف می‌کند. ورودی یک سیستم ممکن است ماده (مانند ماشین لباسشویی)، انرژی (مانند بخاری برقی)، انسان (مانند مدرسه)، محصول یا خدمت (مانند یک خانوار)، اطلاعات (مانند رایانه) و ... و یا ترکیبی از آنها باشد.
- فرایند: در فرایند یا خانه‌پردازش، ورودی به خروجی تبدیل می‌شود. در این میان ممکن است عوامل مختلفی نظیر ماشین، انسان، سازمان، کامپیوتر، مواد شیمیایی، سلول و مانند آن انجام دهنده‌ی عمل تبدیل در فراگرد یک سیستم باشند. حال چنانچه نحوه‌ی تبدیل در این فرایند مشخص باشد، آن فرایند را «جعبه سفید» و در غیر این صورت آنرا «جعبه سیاه» می‌نامند.
- خروجی: خروجی‌های یک سیستم نیز ممکن است مانند ورودی‌های آن شکل‌های مختلفی داشته باشد، نظیر کاربرگ‌های کامپیوتری (خروجی یک سیستم اطلاعاتی)، برق تولید شده (خروجی یک نیروگاه برق) و افراد آموزش دیده (خروجی یک سیستم آموزشی). معمولاً فرایندهای تبدیل بیش از یک خروجی دارند.
- رابطه: مسیرهای ارتباطی عناصر سیستم‌ها با یکدیگر را روابط می‌نامند. برای نمونه رابطه‌ی میان اتم‌های تشکیل دهنده مواد، رابطه‌ی میان تلویزیون و کنترل از راه دور، رابطه‌ی میان سلول‌های استخوانی و هورمون رشد، رابطه‌ی میان یک انگل و گیاه میزبان و رابطه‌ی میان خرده‌سیستم‌های تولید و فروش در یک سازمان تولیدی.
موفق باشید