بر اساس یک تعریف کارکردی، سیستم مجموعهای از اجزاء و روابط میان آنهاست که توسّط ویژگیهایی معیّن به هم وابسته میشوند و این اجزاء با محیطشان یک کل را تشکیل میدهند (Hall & Fagen, 1986). هر سیستم دارای عناصری شامل: ورودی، فرایند (فراگرد یا خانهپردازش)، خروجی میباشد.
